wyznaczniki

 

pozbawione sensu znaki bez znaczenia

beznadziejne i głupie, mamiące marzenia

zawstydzenie losem i czasu upływem

stare oczy nie wiedzą, czy nadal są żywe

tak niewiele, a tak trudno zostawić za sobą

tyle melancholii w dotkniętych chorobą

od najmniejszej do największej porażki patrzenie

zamiast żyć pełnią życia, wolą nieistnienie

smutek przed radością kroczy pełen życia

tajemnice przed wszystkim, co nie do ukrycia

uderzenia serca przed ciszą pod skórą,

gdy chcesz obrać ścieżkę, ale nie wiesz, którą

Silentia

fot. Sil