Coś o złej pogodzie i złych emocjach, czyli dziś mam dla Was wiersz

Zimno

Zimno, bo przecież nikt cię nie kocha
Samotna dusza, co po nocach szlocha
Nigdzie nie znajdzie ciepła ukojenia
Dla grzeszników nie ma po życiu zbawienia

Zima jest podła, gdy nigdy nie mija
Zimno przenika i we mgłę spowija
Wtedy, gdy cierpi w ukryciu istota
A ty w niej tkwisz jak skryty idiota