Zawierucha

 

księżyc o świcie jak uśmiech 

od ucha do ucha

zmarznięty jak kamień

krok każdy pod butem

jest wciąż między nami

jakaś zawierucha

zbyt trudną naszym sercom

stworzono marszrutę

i biegną przed siebie

nie znając wytchnienia

splątane ścieżki

pomiędzy ciałami

jest jeszcze między nami

tyle do zrobienia

tyle różnych emocji

wciąż jest między nami

usiądźmy na chwilę,

by przemyśleć życie

trochę oklepane a jednak

tego nam dziś trzeba

nad świata niezwykłością

unieśmy się w zachwycie

trwa zawierucha

od piekieł do nieba

Sil

fot. Sil